. I DICTIOUS hittar du inte bara alla ordboksbetydelser av ordet
, utan du får också veta mer om dess etymologi, dess egenskaper och hur man säger
i singular och plural. Allt du behöver veta om ordet
finns här. Definitionen av ordet
hjälper dig att vara mer exakt och korrekt när du talar eller skriver dina texter. Genom att känna till definitionen av
och andra ord berikar du ditt ordförråd och får tillgång till fler och bättre språkliga resurser.
Adjetivo
i.di.o.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) que diz ou faz bobagens
- (Pejorativo) que possui caráter simplório
Tradução
Traduções
- Africâner : dom (af)
- Albanês : marrë (sq)
- Alemão : albern (de), dumm (de)
- Aragonês : idiota (an)
- Asturiano : idiota (ast), tolu (ast), fatu (ast)
- Catalão : idiota (ca), beneit (ca), estult (ca), estúpid (ca), neci (ca), nici (ca), toix (ca)
- Checo : hloupý (cs), blbý (cs)
- Dinamarquês : dum (da)
- Espanhol : zote (es), estólido (es)
- Esperanto : idiota (eo), stulta (eo)
- Feroês : tápuligur (fo)
- Finlandês : tyhmä (fi)
- Francês : idiot (fr), ignare (fr), ignorant (fr), stupide (fr)
- Holandês : bot (nl), dom (nl), onbenullig (nl), schaapachtig (nl), stom (nl), zwakhoofdig (nl)
- Húngaro : buta (hu)
|
|
- Ido : idiota (io)
- Indonésio : bebal (id)
- Inglês : idiotic (en), halfwit (en), addled (en), dull (en), foolish (en), sheepish (en), silly (en), stupid (en)
- Italiano : ignorante (it), sciocco (it), stupido (it)
- Latim : bardus (la), blennus (la), stultus (la)
- Papiamento : bobo (pap), bubè (pap), chambòn (pap), sokete (pap)
- Polonês : głupi (pl)
- Russo : глупый (glupýy) (ru), дурак (durák) (ru)
- Sueco : dum (sv)
- Surinamês : don (srn)
- Turco : ahmak (tr), akılsız (tr)
- Valenciano : idiota (ca)
|
Substantivo
i.di.o.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) indivíduo destituído de inteligência
- (Pejorativo) aquele que faz idiotices
- (Psicologia) indivíduo que sofre de idiotia
Sinônimos
- De 1 (indivíduo destituído de inteligência):
- De 2 (quele que faz idiotices):
Tradução
De 3 (indivíduo que sofre de idiotia)
Verbetes derivados
Etimologia
- Do latim idiota (la), originado do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis), "um cidadão privado, individual", derivado de ἴδιος (ídhios), "privado". Usado depreciativamente na antiga Atenas para se referir a quem se apartasse da vida pública.
Pronúncia
Brasil
Ligações externas
- “idiota”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- ”idiota”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- “idiota”, in Dicionário Aberto
- ”idiota”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa , 2010
- ”idiota”, na Infopédia
- “idiota” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
Adjetivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
Substantivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Adjetivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
Sinônimos
Substantivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
- (Psicologia) idiota, indivíduo que sofre de idiotia
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Ligações externas
Adjetivo
i.di.o.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
- (Psicologia) idiota, que padece de idiotia
Sinônimos
Substantivo
i.di.o.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
- (Psicologia) idiota, indivíduo que sofre de idiotia
Verbetes derivados
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Ver também
Referências
Adjetivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
Sinônimos
Substantivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
- (Psicologia) idiota, indivíduo que sofre de idiotia
Verbetes derivados
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Pronúncia
Ver também
Referências
Adjetivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
Substantivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Ligações externas
Adjetivo
i.di.o.ta
- (Pejorativo) idiota
Sinônimos
Substantivo
i.di.o.ta
- (Pejorativo) idiota
Verbetes derivados
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Pronúncia
Adjetivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota:
- pensiero idiota (pensamento idiota)
- (Psicologia) idiota, que padece de idiotia
Substantivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota:
- L´idiota gridò parole oscene. (O idiota gritou paravras obscenas.)
- (Psicologia) idiota, indivíduo que sofre de idiotia
Sinônimos
Verbetes derivados
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Pronúncia
Ver também
Referências
Substantivo
i.di.ō.ta, masculino
- (Pejorativo) idiota
Declinação
Etimologia
- Do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis), "um cidadão privado, individual", derivado de ἴδιος (ídhios), "privado".
Descendentes
Substantivo
idiota, masculino, (feminino idiotka)
- (Pejorativo) idiota:
- Ten idiota myśli, że skoro są jego urodziny, to może jeździć po pijanemu po mieście!
- (Psicologia) idiota, indivíduo que sofre de idiotia
Declinação
Substantivo masculino pessoal
Verbetes derivados
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Adjetivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
Substantivo
i.dio.ta, comum aos dois géneros
- (Pejorativo) idiota
Etimologia
- Do latim idiota (la) e este do grego antigo ἰδιώτης (idhiótis).
Ver também
Referências