kara

Merhaba, buraya kara kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da kara kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve kara kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. kara kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. kara kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.
Ayrıca bakınız: Kara, karā, kára, kâra, kära

Türkçe

Söyleniş

Köken 1

kar + -a

kara

  1. kar (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Köken 2

Osmanlı Türkçesi قرا (ota), o da Eski Türkçenin en eski yazılı belgesi olan 8. asırdan kalma Orhun KitabeleriOrhun Kitabeleri'nde kara(kara) kelimesine sekiz yerde "fakir veya sıradan halk, avam", üç yerde "siyah renk" anlamında sıfat olmak üzere toplam 11 defa rastlanır.
(mecaz): Arapça

kara (belirtme hâli karayı, çoğulu karalar), sahiplik şekli kara -sı

  1. esmer
  2. (coğrafya, jeoloji) yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü
    eş anlamlısı: toprak
    Kurbağa karada da soluk alır, suda da. — N. Hikmet
  3. (renkler) en koyu renk, siyah
    zıt anlamlılar: ak, beyaz
  4. (mecaz) uğursuzluk, üzüntü, keder, utanç

Çekimleme

Deyimler

Türetilmiş kavramlar

Çeviriler

Türetilmiş kavramlar

Ek okumalar

Ön ad

kara (karşılaştırma daha kara, üstünlük en kara)

  1. güzel
  2. gözü görmez, kör
  3. ışıktan mahrum, karanlık
  4. iftira
  5. kötü, sıkıntılı, uğursuz
  6. yüz kızartıcı hâl, leke
  7. zenci
  8. (mecaz) basit, fakir, incelikten mahrum
  9. (mecaz) kederli, utanç duyan, üzgün
  10. (mecaz) şom, uğursuz, utandıran, üzüntü veren
  11. (renkler) kara renkte olan, kara renkli
    zıt anlamlılar: ak, beyaz
  12. (renkler) koyu renkli, esmer

Atasözleri

Deyimler

Türetilmiş kavramlar

esmer, koyu renkli

gözü görmez, kör

karanlık

Çeviriler

Kaynakça

Çağatayca

Söyleniş

  • Heceleme: ka‧ra

  1. adak
  2. kuru yer
  3. (coğrafya) deniz kenarı, sahil
  4. (renkler) kara, siyah

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe qara(qara).

Söyleniş

  • Heceleme: ka‧ra

kara

  1. (renkler) kara

Yahudi İspanyolcası

Söyleniş

  • Heceleme: ka‧ra

Sayı adı

kara

  1. yüz