Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes
akwarela gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes
akwarela, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man
akwarela in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort
akwarela wissen müssen. Die Definition des Wortes
akwarela wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition von
akwarela und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.
Nebenformen:
- veraltet: akwarella
Worttrennung:
- a·k·wa·re·la, Plural: a·k·wa·re·le
Aussprache:
- IPA: , Plural:
- Hörbeispiele: akwarela (Info)
Bedeutungen:
- Kunst: Aquarellfarbe
- Kunst: Aquarell, Aquarellmalerei
- ohne Plural, Kunst: Aquarelltechnik, Aquarellmalerei
Herkunft:
- seit dem 19. Jahrhundert[1] bezeugte Entlehnung aus dem italienischen acquarella → it[2]
Synonyme:
- farba akwarelowa
Sinnverwandte Wörter:
- farba wodna
Verkleinerungsformen:
- akwarelka
Oberbegriffe:
- farba
- obraz
- technika
Beispiele:
- „Akwarelle, sztychy i drzeworyty, przedstawiały tam nieodmiennie ciepłe jakieś serdeczne sceny rodzinnego życia, rodzinnych miłości i radości, albo też wizerunki wielkich, bohaterskich czynów odwagi i poświęcenia.“[3]
Charakteristische Wortkombinationen:
- malować akwarelą
- malować (namalować) akwarelę, zbiór akwarel
- uprawiać akwarelę
Wortbildungen:
- akwarelista, akwarelowy
Übersetzungen
Kunst: Aquarell, Aquarellmalerei
ohne Plural, Kunst: Aquarelltechnik, Aquarellmalerei
- Polnischer Wikipedia-Artikel „akwarela“
- PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akwarela“
- Słownik Języka Polskiego – PWN: „akwarela“
- Maria Borejszo: Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, ISSN 0554-8179 , Seite 100.
- Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , Seite 44.
- Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 35.
- Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7 , Seite 17.
- Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 186–187.
- Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite
- Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akwarela“
- Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „akwarela“
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 21.
- Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , „akwarella“ Seite 12.
- Słownik Ortograficzny – PWN: „akwarela“
Quellen:
- ↑ Maria Borejszo: Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, ISSN 0554-8179 , Seite 24.
- ↑ Maria Borejszo: Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, ISSN 0554-8179 , Seite 100.
- ↑ Eliza Orzeszkowa: Pompalińscy. Redakcya „Przeglądu Tygodniowego“, Warszawa 1876 (Wikisource) , Seite 230.