akwarela

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes akwarela gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes akwarela, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man akwarela in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort akwarela wissen müssen. Die Definition des Wortes akwarela wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonakwarela und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

akwarela (Polnisch)

Singular Plural
Nominativ akwarela akwarele
Genitiv akwareli akwareli
akwarel
Dativ akwareli akwarelom
Akkusativ akwarelę akwarele
Instrumental akwarelą akwarelami
Lokativ akwareli akwarelach
Vokativ akwarelo akwarele

Nebenformen:

veraltet: akwarella

Worttrennung:

a·k·wa·re·la, Plural: a·k·wa·re·le

Aussprache:

IPA: , Plural:
Hörbeispiele: Lautsprecherbild akwarela (Info)

Bedeutungen:

Kunst: Aquarellfarbe
Kunst: Aquarell, Aquarellmalerei
ohne Plural, Kunst: Aquarelltechnik, Aquarellmalerei

Herkunft:

seit dem 19. Jahrhundert[1] bezeugte Entlehnung aus dem italienischen acquarella → it[2]

Synonyme:

farba akwarelowa

Sinnverwandte Wörter:

farba wodna

Verkleinerungsformen:

akwarelka

Oberbegriffe:

farba
obraz
technika

Beispiele:

Akwarelle, sztychy i drzeworyty, przedstawiały tam nieodmiennie ciepłe jakieś serdeczne sceny rodzinnego życia, rodzinnych miłości i radości, albo też wizerunki wielkich, bohaterskich czynów odwagi i poświęcenia.“[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

malować akwarelą
malować (namalować) akwarelę, zbiór akwarel
uprawiać akwarelę

Wortbildungen:

akwarelista, akwarelowy

Übersetzungen

Polnischer Wikipedia-Artikel „akwarela
PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akwarela
Słownik Języka Polskiego – PWN: „akwarela
Maria Borejszo: Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, ISSN 0554-8179, Seite 100.
Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 44.
Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 35.
Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 17.
Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 186–187.
Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite
Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akwarela
Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „akwarela“
Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 21.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „akwarella“ Seite 12.
Słownik Ortograficzny – PWN: „akwarela

Quellen:

  1. Maria Borejszo: Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, ISSN 0554-8179, Seite 24.
  2. Maria Borejszo: Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, ISSN 0554-8179, Seite 100.
  3. Eliza Orzeszkowa: Pompalińscy. Redakcya „Przeglądu Tygodniowego“, Warszawa 1876 (Wikisource), Seite 230.