ásaka (weak verb, third-person singular past indicative ásakaði, supine ásakað)
| infinitive (nafnháttur) |
að ásaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ásakað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ásakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ásaka | við ásökum | present (nútíð) |
ég ásaki | við ásökum |
| þú ásakar | þið ásakið | þú ásakir | þið ásakið | ||
| hann, hún, það ásakar | þeir, þær, þau ásaka | hann, hún, það ásaki | þeir, þær, þau ásaki | ||
| past (þátíð) |
ég ásakaði | við ásökuðum | past (þátíð) |
ég ásakaði | við ásökuðum |
| þú ásakaðir | þið ásökuðuð | þú ásakaðir | þið ásökuðuð | ||
| hann, hún, það ásakaði | þeir, þær, þau ásökuðu | hann, hún, það ásakaði | þeir, þær, þau ásökuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
ásaka (þú) | ásakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ásakaðu | ásakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að ásakast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ásakast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ásakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ásakast | við ásökumst | present (nútíð) |
ég ásakist | við ásökumst |
| þú ásakast | þið ásakist | þú ásakist | þið ásakist | ||
| hann, hún, það ásakast | þeir, þær, þau ásakast | hann, hún, það ásakist | þeir, þær, þau ásakist | ||
| past (þátíð) |
ég ásakaðist | við ásökuðumst | past (þátíð) |
ég ásakaðist | við ásökuðumst |
| þú ásakaðist | þið ásökuðust | þú ásakaðist | þið ásökuðust | ||
| hann, hún, það ásakaðist | þeir, þær, þau ásökuðust | hann, hún, það ásakaðist | þeir, þær, þau ásökuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
ásakast (þú) | ásakist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ásakastu | ásakisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ásakaður | ásökuð | ásakað | ásakaðir | ásakaðar | ásökuð | |
| accusative (þolfall) |
ásakaðan | ásakaða | ásakað | ásakaða | ásakaðar | ásökuð | |
| dative (þágufall) |
ásökuðum | ásakaðri | ásökuðu | ásökuðum | ásökuðum | ásökuðum | |
| genitive (eignarfall) |
ásakaðs | ásakaðrar | ásakaðs | ásakaðra | ásakaðra | ásakaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ásakaði | ásakaða | ásakaða | ásökuðu | ásökuðu | ásökuðu | |
| accusative (þolfall) |
ásakaða | ásökuðu | ásakaða | ásökuðu | ásökuðu | ásökuðu | |
| dative (þágufall) |
ásakaða | ásökuðu | ásakaða | ásökuðu | ásökuðu | ásökuðu | |
| genitive (eignarfall) |
ásakaða | ásökuðu | ásakaða | ásökuðu | ásökuðu | ásökuðu | |