From Old Norse æla (“to pour”).
æla (third person singular past indicative ælaði, third person plural past indicative ælaðu, supine ælað)
| Conjugation of æla (group v-30) | ||
|---|---|---|
| infinitive | æla | |
| supine | ælað | |
| participle (a6)1 | ælandi | ælaður |
| present | past | |
| first singular | æli | ælaði |
| second singular | ælar | ælaði |
| third singular | ælar | ælaði |
| plural | æla | ælaðu |
| imperative | ||
| singular | æla! | |
| plural | ælið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
From Old Norse æla (“to pour, flow”).
æla (weak verb, third-person singular past indicative ældi, supine ælt)
| infinitive (nafnháttur) |
að æla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ælt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ælandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég æli | við ælum | present (nútíð) |
ég æli | við ælum |
| þú ælir | þið ælið | þú ælir | þið ælið | ||
| hann, hún, það ælir | þeir, þær, þau æla | hann, hún, það æli | þeir, þær, þau æli | ||
| past (þátíð) |
ég ældi | við ældum | past (þátíð) |
ég ældi | við ældum |
| þú ældir | þið ælduð | þú ældir | þið ælduð | ||
| hann, hún, það ældi | þeir, þær, þau ældu | hann, hún, það ældi | þeir, þær, þau ældu | ||
| imperative (boðháttur) |
æl (þú) | ælið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ældu | æliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ældur | æld | ælt | ældir | ældar | æld | |
| accusative (þolfall) |
ældan | ælda | ælt | ælda | ældar | æld | |
| dative (þágufall) |
ældum | ældri | ældu | ældum | ældum | ældum | |
| genitive (eignarfall) |
ælds | ældrar | ælds | ældra | ældra | ældra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ældi | ælda | ælda | ældu | ældu | ældu | |
| accusative (þolfall) |
ælda | ældu | ælda | ældu | ældu | ældu | |
| dative (þágufall) |
ælda | ældu | ælda | ældu | ældu | ældu | |
| genitive (eignarfall) |
ælda | ældu | ælda | ældu | ældu | ældu | |
æla f (genitive singular ælu, nominative plural ælur)
ǣlā
From the noun áll (“gully, a deep narrow channel in sea or river”), which according to Pokorny is from Proto-Indo-European *alg-, *alǵ- (“to be dirty, be slimy; frog; duckweed”).[1] However, compare elgur (“slush”).[2]
æla