From Old Norse ættleiða (“to lead into a clan”), equivalent to ætt + leiða. Cognate with Old Swedish ǣtlēþa.
ættleiða (weak verb, third-person singular past indicative ættleiddi, supine ættleitt)
| infinitive (nafnháttur) |
að ættleiða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ættleitt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ættleiðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ættleiði | við ættleiðum | present (nútíð) |
ég ættleiði | við ættleiðum |
| þú ættleiðir | þið ættleiðið | þú ættleiðir | þið ættleiðið | ||
| hann, hún, það ættleiðir | þeir, þær, þau ættleiða | hann, hún, það ættleiði | þeir, þær, þau ættleiði | ||
| past (þátíð) |
ég ættleiddi | við ættleiddum | past (þátíð) |
ég ættleiddi | við ættleiddum |
| þú ættleiddir | þið ættleidduð | þú ættleiddir | þið ættleidduð | ||
| hann, hún, það ættleiddi | þeir, þær, þau ættleiddu | hann, hún, það ættleiddi | þeir, þær, þau ættleiddu | ||
| imperative (boðháttur) |
ættleið (þú) | ættleiðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ættleiddu | ættleiðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||