ënnerbréngen (third-person singular present bréngt ënner, preterite bruecht ënner, past participle ënnerbruecht or ënnerbruet, past subjunctive bréicht ënner, auxiliary verb hunn)
Irregular with past tense, separable | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ënnerbréngen | |||
participle | ënnerbruecht | |||
auxiliary | hunn | |||
present indicative |
past indicative |
conditional | imperative | |
1st singular | bréngen ënner | bruecht ënner | bréicht ënner | — |
2nd singular | bréngs ënner | bruechts ënner | bréichts ënner | bréng ënner |
3rd singular | bréngt ënner | bruecht ënner | bréicht ënner | — |
1st plural | bréngen ënner | bruechten ënner | bréichten ënner | — |
2nd plural | bréngt ënner | bruecht ënner | bréicht ënner | bréngt ënner |
3rd plural | bréngen ënner | bruechten ënner | bréichten ënner | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |