From ön- (“fore-”) + bellek (“memory”).
önbellek (definite accusative önbelleği, plural önbellekler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | önbellek | |
Definite accusative | önbelleği | |
Singular | Plural | |
Nominative | önbellek | önbellekler |
Definite accusative | önbelleği | önbellekleri |
Dative | önbelleğe | önbelleklere |
Locative | önbellekte | önbelleklerde |
Ablative | önbellekten | önbelleklerden |
Genitive | önbelleğin | önbelleklerin |