From Proto-Uralic *üwä.
öv (plural övek)
Inflection (stem in -e-, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | öv | övek |
accusative | övet | öveket |
dative | övnek | öveknek |
instrumental | övvel | övekkel |
causal-final | övért | övekért |
translative | övvé | övekké |
terminative | övig | övekig |
essive-formal | övként | övekként |
essive-modal | — | — |
inessive | övben | övekben |
superessive | övön | öveken |
adessive | övnél | öveknél |
illative | övbe | övekbe |
sublative | övre | övekre |
allative | övhöz | övekhez |
elative | övből | övekből |
delative | övről | övekről |
ablative | övtől | övektől |
non-attributive possessive - singular |
övé | öveké |
non-attributive possessive - plural |
övéi | övekéi |
Possessive forms of öv | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | övem | öveim |
2nd person sing. | öved | öveid |
3rd person sing. | öve | övei |
1st person plural | övünk | öveink |
2nd person plural | övetek | öveitek |
3rd person plural | övük | öveik |
öv m (invariable)
From Vulgar Latin *ŏvum, from Latin ōvum.
öv m (plural öv)
öv f pl
Masotti, Adelmo (1996) Vocabolario Romagnolo Italiano [Romagnol-Italian dictionary] (in Italian), Bologna: Zanichelli, page 410
öv m (plural övs)
From övmek (“to compliment, commend”).
öv