From útskýra (“to explain”) + -ing.
útskýring f (genitive singular útskýringar, nominative plural útskýringar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | útskýring | útskýringin | útskýringar | útskýringarnar |
accusative | útskýringu | útskýringuna | útskýringar | útskýringarnar |
dative | útskýringu | útskýringunni | útskýringum | útskýringunum |
genitive | útskýringar | útskýringarinnar | útskýringa | útskýringanna |