From Proto-Finnic *ümbärtädäk. Cognate to Finnish ymmärtää (“to understand”) and Estonian ümmardama (“to serve”).
ümbärta
Inflection of ümbärta (inflection type 9/kogota) | |||
---|---|---|---|
1st infinitive | ümbärta | ||
present indic. | ümbärdab | ||
past indic. | ümbärzi | ||
present indicative |
past indicative |
imperative | |
1st singular | ümbärdan | ümbärzin | — |
2nd singular | ümbärdad | ümbärzid | ümbärda |
3rd singular | ümbärdab | ümbärzi | ümbärkaha |
1st plural | ümbärdam | ümbärzim | ümbärkam |
2nd plural | ümbärdat | ümbärzit | ümbärkat |
3rd plural | ümbärtas ümbärdaba |
ümbärziba | ümbärkaha |
sing. conneg.1 | ümbärda | ümbärdand | ümbärda |
plur. conneg. | ümbärkoi | ümbärnugoi | ümbärkoi |
present conditional |
past conditional |
potential | |
1st singular | ümbärdaižin | ümbärnuižin | ümbärnen |
2nd singular | ümbärdaižid | ümbärnuižid | ümbärned |
3rd singular | ümbärdaiži | ümbärnuiži | ümbärneb |
1st plural | ümbärdaižim | ümbärnuižim | ümbärnem |
2nd plural | ümbärdaižit | ümbärnuižit | ümbärnet |
3rd plural | ümbärdaižiba | ümbärnuižiba | ümbärneba |
connegative | ümbärdaiži | ümbärnuiži | ümbärne |
non-finite forms | |||
1st infinitive | ümbärta | ||
2nd infinitive | 3rd infinitive | ||
inessive | ümbärtes | inessive | ümbärmas |
instructive | ümbärten | illative | ümbärmaha |
participles | elative | ümbärmaspäi | |
present active | ümbärdai | adessive | ümbärmal |
past active | ümbärnu | abessive | ümbärmat |
past passive | ümbärtud | ||
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons. |