From the unattested stem *ür- + -eg (noun-forming suffix).[1]
üreg (plural üregek)
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | üreg | üregek |
| accusative | üreget | üregeket |
| dative | üregnek | üregeknek |
| instrumental | üreggel | üregekkel |
| causal-final | üregért | üregekért |
| translative | üreggé | üregekké |
| terminative | üregig | üregekig |
| essive-formal | üregként | üregekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | üregben | üregekben |
| superessive | üregen | üregeken |
| adessive | üregnél | üregeknél |
| illative | üregbe | üregekbe |
| sublative | üregre | üregekre |
| allative | üreghez | üregekhez |
| elative | üregből | üregekből |
| delative | üregről | üregekről |
| ablative | üregtől | üregektől |
| non-attributive possessive - singular |
üregé | üregeké |
| non-attributive possessive - plural |
üregéi | üregekéi |
| Possessive forms of üreg | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | üregem | üregeim |
| 2nd person sing. | üreged | üregeid |
| 3rd person sing. | ürege | üregei |
| 1st person plural | üregünk | üregeink |
| 2nd person plural | üregetek | üregeitek |
| 3rd person plural | üregük | üregeik |