From Old Norse þýða, from Proto-Germanic *þiudijaną.
þýða (weak verb, third-person singular past indicative þýddi, supine þýtt)
| infinitive (nafnháttur) |
að þýða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þýtt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þýðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þýði | við þýðum | present (nútíð) |
ég þýði | við þýðum |
| þú þýðir | þið þýðið | þú þýðir | þið þýðið | ||
| hann, hún, það þýðir | þeir, þær, þau þýða | hann, hún, það þýði | þeir, þær, þau þýði | ||
| past (þátíð) |
ég þýddi | við þýddum | past (þátíð) |
ég þýddi | við þýddum |
| þú þýddir | þið þýdduð | þú þýddir | þið þýdduð | ||
| hann, hún, það þýddi | þeir, þær, þau þýddu | hann, hún, það þýddi | þeir, þær, þau þýddu | ||
| imperative (boðháttur) |
þýð (þú) | þýðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þýddu | þýðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þýðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þýðst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þýðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þýðist | við þýðumst | present (nútíð) |
ég þýðist | við þýðumst |
| þú þýðist | þið þýðist | þú þýðist | þið þýðist | ||
| hann, hún, það þýðist | þeir, þær, þau þýðast | hann, hún, það þýðist | þeir, þær, þau þýðist | ||
| past (þátíð) |
ég þýddist | við þýddumst | past (þátíð) |
ég þýddist | við þýddumst |
| þú þýddist | þið þýddust | þú þýddist | þið þýddust | ||
| hann, hún, það þýddist | þeir, þær, þau þýddust | hann, hún, það þýddist | þeir, þær, þau þýddust | ||
| imperative (boðháttur) |
þýðst (þú) | þýðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þýðstu | þýðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þýddur | þýdd | þýtt | þýddir | þýddar | þýdd | |
| accusative (þolfall) |
þýddan | þýdda | þýtt | þýdda | þýddar | þýdd | |
| dative (þágufall) |
þýddum | þýddri | þýddu | þýddum | þýddum | þýddum | |
| genitive (eignarfall) |
þýdds | þýddrar | þýdds | þýddra | þýddra | þýddra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þýddi | þýdda | þýdda | þýddu | þýddu | þýddu | |
| accusative (þolfall) |
þýdda | þýddu | þýdda | þýddu | þýddu | þýddu | |
| dative (þágufall) |
þýdda | þýddu | þýdda | þýddu | þýddu | þýddu | |
| genitive (eignarfall) |
þýdda | þýddu | þýdda | þýddu | þýddu | þýddu | |
From Old Norse þýða (“kindness; affection”).
þýða f (genitive singular þýðu, no plural)
From Proto-Germanic *þiudijaną.
þýða
| infinitive | þýða | |
|---|---|---|
| present participle | þýðandi | |
| past participle | þýddr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | þýði | þýdda |
| 2nd-person singular | þýðir | þýddir |
| 3rd-person singular | þýðir | þýddi |
| 1st-person plural | þýðum | þýddum |
| 2nd-person plural | þýðið | þýdduð |
| 3rd-person plural | þýða | þýddu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | þýða | þýdda |
| 2nd-person singular | þýðir | þýddir |
| 3rd-person singular | þýði | þýddi |
| 1st-person plural | þýðim | þýddim |
| 2nd-person plural | þýðið | þýddið |
| 3rd-person plural | þýði | þýddi |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | þýð, þýði | |
| 1st-person plural | þýðum | |
| 2nd-person plural | þýðið | |
| infinitive | þýðask | |
|---|---|---|
| present participle | þýðandisk | |
| past participle | þýzk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | þýðumk | þýddumk |
| 2nd-person singular | þýðisk | þýddisk |
| 3rd-person singular | þýðisk | þýddisk |
| 1st-person plural | þýðumsk | þýddumsk |
| 2nd-person plural | þýðizk | þýdduzk |
| 3rd-person plural | þýðask | þýddusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | þýðumk | þýddumk |
| 2nd-person singular | þýðisk | þýddisk |
| 3rd-person singular | þýðisk | þýddisk |
| 1st-person plural | þýðimsk | þýddimsk |
| 2nd-person plural | þýðizk | þýddizk |
| 3rd-person plural | þýðisk | þýddisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | þýzk, þýðisk | |
| 1st-person plural | þýðumsk | |
| 2nd-person plural | þýðizk | |
þýða f
þýða