From Old Norse *þes-, þessi (neuter plural), sjá (nominative),[1] related to and from the same ultimate origin as the irregular inflection of Old Norse sá, a descendant from the likewise irregularly inflected Proto-Germanic *sa.[1] Cognate with Old English þes and Old High German dese.
þessi (feminine þessi, neuter þetta)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | þessi | þessi | þetta |
accusative | þennan | þessa | þetta |
dative | þessum | þessari | þessu |
genitive | þessa | þessarar | þessa |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | þessir | þessar | þessi |
accusative | þessa | þessar | þessi |
dative | þessum | þessum | þessum |
genitive | þessara | þessara | þessara |
From the same ultimate origin as sá and þat. Related to Old English se. Cognate with Old English þes, Old High German dese, English this and German diese.
þessi (neuter þetta)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | sjá, þessi | sjá, þessi | þetta |
accusative | þenna, þennan | þessa | þetta |
dative | þessum, þeima | þessi | þessu, þvísa |
genitive | þessa | þessar | þessa |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | þessir | þessar | þessi |
accusative | þessa | þessar | þessi |
dative | þessum, þeima | þessum, þeima | þessum, þeima |
genitive | þessa, þessara | þessa, þessara | þessa, þessara |