þiggjandi m (genitive singular þiggjanda, nominative plural þiggjendur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þiggjandi | þiggjandinn | þiggjendur | þiggjendurnir |
accusative | þiggjanda | þiggjandann | þiggjendur | þiggjendurna |
dative | þiggjanda | þiggjandanum | þiggjendum, þiggjöndum1 | þiggjendunum, þiggjöndunum1 |
genitive | þiggjanda | þiggjandans | þiggjenda, þiggjanda2 | þiggjendanna, þiggjandanna2 |
1Obsolete.
2Rare.