þit
From earlier it, from Proto-Germanic *jit, Northwest Germanic form of Proto-Germanic *jut. For the þ- compare þér.
þit (Old West Norse)
number | first person | second person | reflexive | third person | ||
---|---|---|---|---|---|---|
case | singular | singular masculine | singular feminine | singular neuter | ||
nominative | ek | þú | hann | hon, hón, hǫ́n | þat | |
accusative | mik | þik | sik | hann | hana, hána | þat |
dative | mér | þér | sér | hánum, hónum, hǫ́num | henni | því |
genitive | mín | þín | sín | hans | hennar | þess |
case | dual | |||||
nominative | vit | it, þit | ||||
accusative | okkr | ykkr | sik | |||
dative | okkr | ykkr | sér | |||
genitive | okkar | ykkar | sín | |||
case | plural | plural masculine | plural feminine | plural neuter | ||
nominative | vér | ér, þér | þeir | þær | þau | |
accusative | oss | yðr | sik | þá | þær | þau |
dative | oss | yðr | sér | þeim | þeim | þeim |
genitive | vár | yðar, yðvar | sín | þeira, þeirra | þeira, þeirra | þeira, þeirra |