From Old Norse þjá, from older þéa, from Proto-Germanic *þewāną.
þjá (weak verb, third-person singular past indicative þjáði, supine þjáð)
From older þéa, from Proto-Germanic *þewāną (“to enslave, subject”), from *þewaz, *þegwaz (“slave”). Ultimately from Proto-Indo-European *tekʷ- (“to run”).
þjá (singular past indicative þjáði, plural past indicative þjáðu, past participle þjáðr)
infinitive | þjá | |
---|---|---|
present participle | þjáandi | |
past participle | þjáðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | þjá | þjáða |
2nd-person singular | þjár | þjáðir |
3rd-person singular | þjár | þjáði |
1st-person plural | þjám | þjáðum |
2nd-person plural | þjáið | þjáðuð |
3rd-person plural | þjá | þjáðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | þjá | þjáða |
2nd-person singular | þjáir | þjáðir |
3rd-person singular | þjái | þjáði |
1st-person plural | þjáim | þjáðim |
2nd-person plural | þjáið | þjáðið |
3rd-person plural | þjái | þjáði |
imperative | present | |
2nd-person singular | þjá | |
1st-person plural | þjám | |
2nd-person plural | þjáið |
infinitive | þjásk | |
---|---|---|
present participle | þjándisk | |
past participle | þjázk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | þjámk | þjáðumk |
2nd-person singular | þjásk | þjáðisk |
3rd-person singular | þjásk | þjáðisk |
1st-person plural | þjámsk | þjáðumsk |
2nd-person plural | þjáizk | þjáðuzk |
3rd-person plural | þjásk | þjáðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | þjámk | þjáðumk |
2nd-person singular | þjáisk | þjáðisk |
3rd-person singular | þjáisk | þjáðisk |
1st-person plural | þjáimsk | þjáðimsk |
2nd-person plural | þjáizk | þjáðizk |
3rd-person plural | þjáisk | þjáðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | þjásk | |
1st-person plural | þjámsk | |
2nd-person plural | þjáizk |