þvo

Hello, you have come here looking for the meaning of the word þvo. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word þvo, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say þvo in singular and plural. Everything you need to know about the word þvo you have here. The definition of the word þvo will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofþvo, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From Old Norse þvá, from Proto-Germanic *þwahaną.

Pronunciation

Verb

þvo (mixed conjugation, third person singular past indicative þvoði, supine þvegið, third person past subjunctive þvægi)

  1. to wash, to do (laundry)
    Að þvo þvott.
    Doing laundry.
  2. (dative reflexive) to wash oneself

Usage notes

  • Þvo is the only verb in Icelandic which ends in an -o.

Conjugation

þvo — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að þvo
supine
(sagnbót) 		þvegið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		þvondi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég þvæ við þvoum present
(nútíð) 		ég þvoi við þvoum
þú þværð þið þvoið þú þvoir þið þvoið
hann, hún, það þvær þeir, þær, þau þvo hann, hún, það þvoi þeir, þær, þau þvoi
past
(þátíð) 		ég þvoði við þvoðum past
(þátíð) 		ég þvægi við þvægjum
þú þvoðir þið þvoðuð þú þvægir þið þvægjuð
hann, hún, það þvoði þeir, þær, þau þvoðu hann, hún, það þvægi þeir, þær, þau þvægju
imperative
(boðháttur) 		þvo (þú) þvoið (þið)
Forms with appended personal pronoun
þvoðu þvoiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þvost — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að þvost
supine
(sagnbót) 		þvegist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		þvondist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég þvæst við þvoumst present
(nútíð) 		ég þvoist við þvoumst
þú þvæst þið þvoist þú þvoist þið þvoist
hann, hún, það þvæst þeir, þær, þau þvost hann, hún, það þvoist þeir, þær, þau þvoist
past
(þátíð) 		ég þvoðist við þvoðumst past
(þátíð) 		ég þvægist við þvægjumst
þú þvoðist þið þvoðust þú þvægist þið þvægjust
hann, hún, það þvoðist þeir, þær, þau þvoðust hann, hún, það þvægist þeir, þær, þau þvægjust
imperative
(boðháttur) 		þvæst (þú) þvoist (þið)
Forms with appended personal pronoun
þvæstu þvoisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þveginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þveginn þvegin þvegið þvegnir þvegnar þvegin
accusative
(þolfall) 		þveginn þvegna þvegið þvegna þvegnar þvegin
dative
(þágufall) 		þvegnum þveginni þvegnu þvegnum þvegnum þvegnum
genitive
(eignarfall) 		þvegins þveginnar þvegins þveginna þveginna þveginna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þvegni þvegna þvegna þvegnu þvegnu þvegnu
accusative
(þolfall) 		þvegna þvegnu þvegna þvegnu þvegnu þvegnu
dative
(þágufall) 		þvegna þvegnu þvegna þvegnu þvegnu þvegnu
genitive
(eignarfall) 		þvegna þvegnu þvegna þvegnu þvegnu þvegnu
Wikious
Boobota
Sagapedia