Inherited from Ottoman Turkish ایپصاله (İpsala), from Greek Ύψαλα (Ýpsala), from Ancient Greek Κύψελα (Kúpsela).
İpsala
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | İpsala | İpsalalar / İpsala'lar |
accusative | İpsala'yı | İpsalaları / İpsala'ları |
dative | İpsala'ya | İpsalalara / İpsala'lara |
locative | İpsala'da | İpsalalarda / İpsala'larda |
ablative | İpsala'dan | İpsalalardan / İpsala'lardan |
genitive | İpsala'nın | İpsalaların / İpsala'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | İpsala'm | İpsalalarım / İpsala'larım |
senin (your) | İpsala'n | İpsalaların / İpsala'ların |
onun (his/her/its) | İpsala'sı | İpsalaları / İpsala'ları |
bizim (our) | İpsala'mız | İpsalalarımız / İpsala'larımız |
sizin (your) | İpsala'nız | İpsalalarınız / İpsala'larınız |
onların (their) | İpsala'sı / İpsalaları / İpsala'ları | İpsalaları / İpsala'ları |