ścierw

• ścirw, ścirzw

Inherited from Proto-Slavic *stьrvь.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕt͡ɕɛrf/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕt͡ɕɛrf/

ścierw m animacy unattested

1. cadaver, corpse
   • 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 19, 11:

     Ktos bi syø dotknøl scirzwv (cadaver) czlowyeczego..., nyecist bødze

     [Ktoż by się dotknął ścirzwu (cadaver) człowieczego..., nieczyst będzie]

   • 1874-1891 [XV med.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXIII, page 279:

     Hoc wlpes nimirum coram querente cibum carnis, gl. cadaveris sczyrwu, tam avide arte picta et wlpiam fraudem subdola se ingessit

     [Hoc wlpes nimirum coram querente cibum carnis, gl. cadaveris ścirwu, tam avide arte picta et wlpiam fraudem subdola se ingessit]

• Polish: ścierw (obsolete)

• Brückner, Aleksander (1927) “ścierw”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ścierw, ścirw, ścirzw”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• IPA^(key): /ˈɕt͡ɕɛrf/
• Rhymes: -ɛrf
• Syllabification: ścierw

Inherited from Old Polish ścierw.

ścierw m inan

1. (obsolete) carcass (body of a dead animal)

   Synonyms: padlina, ścierwo, truchło

See the etymology of the corresponding lemma form.

ścierw n

1. genitive plural of ścierwo

• ścierw in Polish dictionaries at PWN