świekra

Hello, you have come here looking for the meaning of the word świekra. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word świekra, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say świekra in singular and plural. Everything you need to know about the word świekra you have here. The definition of the word świekra will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofświekra, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *svekrỳ.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɕfjɛkra/
  • IPA(key): (15th CE) /ɕfjɛkra/

Noun

świekra f

  1. mother-in-law
    • 1930 [c. 1455], “Ruth”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 1, 14:
      Orffa czalowawszi swyekrew (socrum) wrocy syø, ale Ruth dzerszala syø swyekrwye (socrui) swey
      [Orfa całowawszy świekrew (socrum) wroci się, ale Rut dzierżała się świekrwie (socrui) swej]

Descendants

  • Polish: (archaic) świekra

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “świekra”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɕfjɛk.ra/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛkra
  • Syllabification: świek‧ra

Etymology 1

Inherited from Old Polish świekry.

Noun

świekra f (male equivalent świekier)

  1. (archaic) mother-in-law (the mother of one's husband)
    Synonym: teściowa
Declension
Declension of świekra
singular plural
nominative świekra świekry
genitive świekry świekr
dative świekrze świekrom
accusative świekrę świekry
instrumental świekrą świekrami
locative świekrze świekrach
vocative świekro świekry

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

świekra m pers

  1. genitive/accusative singular of świekier

Further reading

  • świekra in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • świekra in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia