From şanlı (“glorious”) + Urfa in references to its defense against French and British invasion during World War I, from Ottoman Turkish اورفه and اورفا (Urfa), from Classical Syriac ܐܘܪܗܝ (ʾUrhāy).
Şanlıurfa
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Şanlıurfa | Şanlıurfalar / Şanlıurfa'lar |
accusative | Şanlıurfa'yı | Şanlıurfaları / Şanlıurfa'ları |
dative | Şanlıurfa'ya | Şanlıurfalara / Şanlıurfa'lara |
locative | Şanlıurfa'da | Şanlıurfalarda / Şanlıurfa'larda |
ablative | Şanlıurfa'dan | Şanlıurfalardan / Şanlıurfa'lardan |
genitive | Şanlıurfa'nın | Şanlıurfaların / Şanlıurfa'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Şanlıurfa'm | Şanlıurfalarım / Şanlıurfa'larım |
senin (your) | Şanlıurfa'n | Şanlıurfaların / Şanlıurfa'ların |
onun (his/her/its) | Şanlıurfa'sı | Şanlıurfaları / Şanlıurfa'ları |
bizim (our) | Şanlıurfa'mız | Şanlıurfalarımız / Şanlıurfa'larımız |
sizin (your) | Şanlıurfa'nız | Şanlıurfalarınız / Şanlıurfa'larınız |
onların (their) | Şanlıurfa'sı / Şanlıurfaları / Şanlıurfa'ları | Şanlıurfaları / Şanlıurfa'ları |