From Ottoman Turkish شارلاتان (şarlatan), from French charlatan, from Italian ciarlatano.
şarlatan (definite accusative şarlatanı, plural şarlatanlar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | şarlatan | |
Definite accusative | şarlatanı | |
Singular | Plural | |
Nominative | şarlatan | şarlatanlar |
Definite accusative | şarlatanı | şarlatanları |
Dative | şarlatana | şarlatanlara |
Locative | şarlatanda | şarlatanlarda |
Ablative | şarlatandan | şarlatanlardan |
Genitive | şarlatanın | şarlatanların |