Inherited from Ottoman Turkish شن (şen), from Armenian շեն (šen).
şen
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | şenim | şenlerim* |
| sen (you are) | şensin | şenlersin* |
| o (he/she/it is) | şen / şendir | şenler* / şenlerdir* |
| biz (we are) | şeniz | şenleriz |
| siz (you are) | şensiniz | şenlersiniz |
| onlar (they are) | şenler | şenlerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | şendim | şenlerdim* |
| sen (you were) | şendin | şenlerdin* |
| o (he/she/it was) | şendi | şenlerdi* |
| biz (we were) | şendik | şenlerdik |
| siz (you were) | şendiniz | şenlerdiniz |
| onlar (they were) | şendiler | şenlerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | şenmişim | şenlermişim* |
| sen (you were) | şenmişsin | şenlermişsin* |
| o (he/she/it was) | şenmiş | şenlermiş* |
| biz (we were) | şenmişiz | şenlermişiz |
| siz (you were) | şenmişsiniz | şenlermişsiniz |
| onlar (they were) | şenmişler | şenlermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||