źrebiec

• jrzebiec, rziebiec, źrzebiec

Inherited from Proto-Slavic *žerbьcь. By surface analysis, źrebię +‎ -ec.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʑrɛbjɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʑrɛbjɛt͡s/

źrebiec m animacy unattested

1. (sometimes collective, attested in Greater Poland) colt (young horse)

   Synonym: źrebię

   • 1959 [1389], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 54, Poznań:

     Czso mi ranczil Bogufal za szrzebecz y kobilø, tho stalo za trzi grziwni

     [Czso mi ręczył Bogufał za źrzebiec i kobyłę, to stało za trzy grzywny]

• Polish: źrebiec

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “źrebiec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish źrebiec. By surface analysis, źrebię +‎ -ec. Doublet of Żerebiec.

• IPA^(key): /ˈʑrɛ.bjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛbjɛt͡s
• Syllabification: źre‧biec
• Homophone: Źrebiec

źrebiec m animal (female equivalent źrebica)

1. (archaic) young male horse; a colt
2. (obsolete) young equine (any member of the genus Equus)

• źrebiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• źrebiec in Polish dictionaries at PWN