From Πέργαμον (Pérgamon) + -ηνός (-ēnós).
Περγᾰμηνός • (Pergamēnós) m (feminine Περγᾰμηνή, neuter Περγᾰμηνόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | Περγᾰμηνός Pergamēnós |
Περγᾰμηνή Pergamēnḗ |
Περγᾰμηνόν Pergamēnón |
Περγᾰμηνώ Pergamēnṓ |
Περγᾰμηνᾱ́ Pergamēnā́ |
Περγᾰμηνώ Pergamēnṓ |
Περγᾰμηνοί Pergamēnoí |
Περγᾰμηναί Pergamēnaí |
Περγᾰμηνᾰ́ Pergamēná | |||||
Genitive | Περγᾰμηνοῦ Pergamēnoû |
Περγᾰμηνῆς Pergamēnês |
Περγᾰμηνοῦ Pergamēnoû |
Περγᾰμηνοῖν Pergamēnoîn |
Περγᾰμηναῖν Pergamēnaîn |
Περγᾰμηνοῖν Pergamēnoîn |
Περγᾰμηνῶν Pergamēnôn |
Περγᾰμηνῶν Pergamēnôn |
Περγᾰμηνῶν Pergamēnôn | |||||
Dative | Περγᾰμηνῷ Pergamēnôi |
Περγᾰμηνῇ Pergamēnêi |
Περγᾰμηνῷ Pergamēnôi |
Περγᾰμηνοῖν Pergamēnoîn |
Περγᾰμηναῖν Pergamēnaîn |
Περγᾰμηνοῖν Pergamēnoîn |
Περγᾰμηνοῖς Pergamēnoîs |
Περγᾰμηναῖς Pergamēnaîs |
Περγᾰμηνοῖς Pergamēnoîs | |||||
Accusative | Περγᾰμηνόν Pergamēnón |
Περγᾰμηνήν Pergamēnḗn |
Περγᾰμηνόν Pergamēnón |
Περγᾰμηνώ Pergamēnṓ |
Περγᾰμηνᾱ́ Pergamēnā́ |
Περγᾰμηνώ Pergamēnṓ |
Περγᾰμηνούς Pergamēnoús |
Περγᾰμηνᾱ́ς Pergamēnā́s |
Περγᾰμηνᾰ́ Pergamēná | |||||
Vocative | Περγᾰμηνέ Pergamēné |
Περγᾰμηνή Pergamēnḗ |
Περγᾰμηνόν Pergamēnón |
Περγᾰμηνώ Pergamēnṓ |
Περγᾰμηνᾱ́ Pergamēnā́ |
Περγᾰμηνώ Pergamēnṓ |
Περγᾰμηνοί Pergamēnoí |
Περγᾰμηναί Pergamēnaí |
Περγᾰμηνᾰ́ Pergamēná | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
Περγᾰμηνῶς Pergamēnôs |
Περγᾰμηνότερος Pergamēnóteros |
Περγᾰμηνότᾰτος Pergamēnótatos | ||||||||||||
Notes: |
|