περῐ- (peri-, “about”) + κλῠ́μενος (klúmenos, “heard”), participle from κλῠ́ω (klúō, “hear”).
Περῐκλῠ́μενος • (Periklúmenos) m (genitive Περῐκλῠμένου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Περῐκλῠ́μενος ho Periklúmenos |
τὼ Περῐκλῠμένω tṑ Perikluménō |
οἱ Περῐκλῠ́μενοι hoi Periklúmenoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ Περῐκλῠμένου toû Perikluménou |
τοῖν Περῐκλῠμένοιν toîn Perikluménoin |
τῶν Περῐκλῠμένων tôn Perikluménōn | ||||||||||
Dative | τῷ Περῐκλῠμένῳ tôi Perikluménōi |
τοῖν Περῐκλῠμένοιν toîn Perikluménoin |
τοῖς Περῐκλῠμένοις toîs Perikluménois | ||||||||||
Accusative | τὸν Περῐκλῠ́μενον tòn Periklúmenon |
τὼ Περῐκλῠμένω tṑ Perikluménō |
τοὺς Περῐκλῠμένους toùs Perikluménous | ||||||||||
Vocative | Περῐκλῠ́μενε Periklúmene |
Περῐκλῠμένω Perikluménō |
Περῐκλῠ́μενοι Periklúmenoi | ||||||||||
Notes: |
|