From Byzantine Greek ἄκανθος (ákanthos), from Ancient Greek ἄκανθα (ákantha).
άκανθος • (ákanthos) m (plural άκανθοι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | άκανθος (ákanthos) | άκανθοι (ákanthoi) |
genitive | ακάνθου (akánthou) | ακάνθων (akánthon) |
accusative | άκανθο (ákantho) | ακάνθους (akánthous) |
vocative | άκανθε (ákanthe) | άκανθοι (ákanthoi) |
άκανθος • (ákanthos) f (plural άκανθοι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | άκανθος (ákanthos) | άκανθοι (ákanthoi) |
genitive | ακάνθου (akánthou) | ακάνθων (akánthon) |
accusative | άκανθο (ákantho) | ακάνθους (akánthous) |
vocative | άκανθε (ákanthe) άκανθο (ákantho) |
άκανθοι (ákanthoi) |