From Ancient Greek ἄρειος (áreios, “warlike”)
άρειος • (áreios) m (feminine άρεια, neuter άρειο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άρειος (áreios) | άρεια (áreia) | άρειο (áreio) | άρειοι (áreioi) | άρειες (áreies) | άρεια (áreia) | |
genitive | άρειου (áreiou) | άρειας (áreias) | άρειου (áreiou) | άρειων (áreion) | άρειων (áreion) | άρειων (áreion) | |
accusative | άρειο (áreio) | άρεια (áreia) | άρειο (áreio) | άρειους (áreious) | άρειες (áreies) | άρεια (áreia) | |
vocative | άρειε (áreie) | άρεια (áreia) | άρειο (áreio) | άρειοι (áreioi) | άρειες (áreies) | άρεια (áreia) |