From Ancient Greek ἄρρηκτος (árrhēktos)
άρρηκτος • (árriktos) m (feminine άρρηκτη, neuter άρρηκτο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | άρρηκτος • | άρρηκτη • | άρρηκτο • | άρρηκτοι • | άρρηκτες • | άρρηκτα • |
genitive | άρρηκτου • | άρρηκτης • | άρρηκτου • | άρρηκτων • | άρρηκτων • | άρρηκτων • |
accusative | άρρηκτο • | άρρηκτη • | άρρηκτο • | άρρηκτους • | άρρηκτες • | άρρηκτα • |
vocative | άρρηκτε • | άρρηκτη • | άρρηκτο • | άρρηκτοι • | άρρηκτες • | άρρηκτα • |