From Ancient Greek ἄρρηκτος (árrhēktos)
άρρηκτος • (árriktos) m (feminine άρρηκτη, neuter άρρηκτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άρρηκτος (árriktos) | άρρηκτη (árrikti) | άρρηκτο (árrikto) | άρρηκτοι (árriktoi) | άρρηκτες (árriktes) | άρρηκτα (árrikta) | |
genitive | άρρηκτου (árriktou) | άρρηκτης (árriktis) | άρρηκτου (árriktou) | άρρηκτων (árrikton) | άρρηκτων (árrikton) | άρρηκτων (árrikton) | |
accusative | άρρηκτο (árrikto) | άρρηκτη (árrikti) | άρρηκτο (árrikto) | άρρηκτους (árriktous) | άρρηκτες (árriktes) | άρρηκτα (árrikta) | |
vocative | άρρηκτε (árrikte) | άρρηκτη (árrikti) | άρρηκτο (árrikto) | άρρηκτοι (árriktoi) | άρρηκτες (árriktes) | άρρηκτα (árrikta) |