άρρυθμος • (árrythmos) m (feminine άρρυθμη, neuter άρρυθμο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άρρυθμος (árrythmos) | άρρυθμη (árrythmi) | άρρυθμο (árrythmo) | άρρυθμοι (árrythmoi) | άρρυθμες (árrythmes) | άρρυθμα (árrythma) | |
genitive | άρρυθμου (árrythmou) | άρρυθμης (árrythmis) | άρρυθμου (árrythmou) | άρρυθμων (árrythmon) | άρρυθμων (árrythmon) | άρρυθμων (árrythmon) | |
accusative | άρρυθμο (árrythmo) | άρρυθμη (árrythmi) | άρρυθμο (árrythmo) | άρρυθμους (árrythmous) | άρρυθμες (árrythmes) | άρρυθμα (árrythma) | |
vocative | άρρυθμε (árrythme) | άρρυθμη (árrythmi) | άρρυθμο (árrythmo) | άρρυθμοι (árrythmoi) | άρρυθμες (árrythmes) | άρρυθμα (árrythma) |