From Ancient Greek ᾰ̓́σκοπος (ắskopos, “aimless”)
άσκοπος • (áskopos) m (feminine άσκοπη, neuter άσκοπο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άσκοπος (áskopos) | άσκοπη (áskopi) | άσκοπο (áskopo) | άσκοποι (áskopoi) | άσκοπες (áskopes) | άσκοπα (áskopa) | |
genitive | άσκοπου (áskopou) | άσκοπης (áskopis) | άσκοπου (áskopou) | άσκοπων (áskopon) | άσκοπων (áskopon) | άσκοπων (áskopon) | |
accusative | άσκοπο (áskopo) | άσκοπη (áskopi) | άσκοπο (áskopo) | άσκοπους (áskopous) | άσκοπες (áskopes) | άσκοπα (áskopa) | |
vocative | άσκοπε (áskope) | άσκοπη (áskopi) | άσκοπο (áskopo) | άσκοποι (áskopoi) | άσκοπες (áskopes) | άσκοπα (áskopa) |