Ancient Greek ἄτρωτος (átrōtos).
άτρωτος • (átrotos) m (feminine άτρωτη, neuter άτρωτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άτρωτος (átrotos) | άτρωτη (átroti) | άτρωτο (átroto) | άτρωτοι (átrotoi) | άτρωτες (átrotes) | άτρωτα (átrota) | |
genitive | άτρωτου (átrotou) | άτρωτης (átrotis) | άτρωτου (átrotou) | άτρωτων (átroton) | άτρωτων (átroton) | άτρωτων (átroton) | |
accusative | άτρωτο (átroto) | άτρωτη (átroti) | άτρωτο (átroto) | άτρωτους (átrotous) | άτρωτες (átrotes) | άτρωτα (átrota) | |
vocative | άτρωτε (átrote) | άτρωτη (átroti) | άτρωτο (átroto) | άτρωτοι (átrotoi) | άτρωτες (átrotes) | άτρωτα (átrota) |