From Ancient Greek ἤρεμος (ḗremos), from Proto-Indo-European *h₁rem- (“to rest”).
ήρεμος • (íremos) m (feminine ήρεμη, neuter ήρεμο)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ήρεμος • | ήρεμη • | ήρεμο • | ήρεμοι • | ήρεμες • | ήρεμα • |
| genitive | ήρεμου • | ήρεμης • | ήρεμου • | ήρεμων • | ήρεμων • | ήρεμων • |
| accusative | ήρεμο • | ήρεμη • | ήρεμο • | ήρεμους • | ήρεμες • | ήρεμα • |
| vocative | ήρεμε • | ήρεμη • | ήρεμο • | ήρεμοι • | ήρεμες • | ήρεμα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ήρεμος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ήρεμος, etc.) | |||||
| comparative | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ηρεμότερος • | ηρεμότερη • | ηρεμότερο • | ηρεμότεροι • | ηρεμότερες • | ηρεμότερα • |
| genitive | ηρεμότερου • | ηρεμότερης • | ηρεμότερου • | ηρεμότερων • | ηρεμότερων • | ηρεμότερων • |
| accusative | ηρεμότερο • | ηρεμότερη • | ηρεμότερο • | ηρεμότερους • | ηρεμότερες • | ηρεμότερα • |
| vocative | ηρεμότερε • | ηρεμότερη • | ηρεμότερο • | ηρεμότεροι • | ηρεμότερες • | ηρεμότερα • |
| derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ηρεμότερος", etc) | |||||
| Absolute superlative | singular | plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ηρεμότατος • | ηρεμότατη • | ηρεμότατο • | ηρεμότατοι • | ηρεμότατες • | ηρεμότατα • |
| genitive | ηρεμότατου • | ηρεμότατης • | ηρεμότατου • | ηρεμότατων • | ηρεμότατων • | ηρεμότατων • |
| accusative | ηρεμότατο • | ηρεμότατη • | ηρεμότατο • | ηρεμότατους • | ηρεμότατες • | ηρεμότατα • |
| vocative | ηρεμότατε • | ηρεμότατη • | ηρεμότατο • | ηρεμότατοι • | ηρεμότατες • | ηρεμότατα • |