αέναος • (aénaos) m (feminine αέναη, neuter αέναο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αέναος (aénaos) | αέναη (aénaï) | αέναο (aénao) | αέναοι (aénaoi) | αέναες (aénaes) | αέναα (aénaa) | |
genitive | αέναου (aénaou) | αέναης (aénaïs) | αέναου (aénaou) | αέναων (aénaon) | αέναων (aénaon) | αέναων (aénaon) | |
accusative | αέναο (aénao) | αέναη (aénaï) | αέναο (aénao) | αέναους (aénaous) | αέναες (aénaes) | αέναα (aénaa) | |
vocative | αέναε (aénae) | αέναη (aénaï) | αέναο (aénao) | αέναοι (aénaoi) | αέναες (aénaes) | αέναα (aénaa) |