αέτειος • (aéteios) m (feminine αέτεια, neuter αέτειο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αέτειος (aéteios) | αέτεια (aéteia) | αέτειο (aéteio) | αέτειοι (aéteioi) | αέτειες (aéteies) | αέτεια (aéteia) | |
genitive | αέτειου (aéteiou) | αέτειας (aéteias) | αέτειου (aéteiou) | αέτειων (aéteion) | αέτειων (aéteion) | αέτειων (aéteion) | |
accusative | αέτειο (aéteio) | αέτεια (aéteia) | αέτειο (aéteio) | αέτειους (aéteious) | αέτειες (aéteies) | αέτεια (aéteia) | |
vocative | αέτειε (aéteie) | αέτεια (aéteia) | αέτειο (aéteio) | αέτειοι (aéteioi) | αέτειες (aéteies) | αέτεια (aéteia) |