αβράβευτος • (avráveftos) m (feminine αβράβευτη, neuter αβράβευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αβράβευτος (avráveftos) | αβράβευτη (avrávefti) | αβράβευτο (avrávefto) | αβράβευτοι (avráveftoi) | αβράβευτες (avráveftes) | αβράβευτα (avrávefta) | |
genitive | αβράβευτου (avráveftou) | αβράβευτης (avráveftis) | αβράβευτου (avráveftou) | αβράβευτων (avrávefton) | αβράβευτων (avrávefton) | αβράβευτων (avrávefton) | |
accusative | αβράβευτο (avrávefto) | αβράβευτη (avrávefti) | αβράβευτο (avrávefto) | αβράβευτους (avráveftous) | αβράβευτες (avráveftes) | αβράβευτα (avrávefta) | |
vocative | αβράβευτε (avrávefte) | αβράβευτη (avrávefti) | αβράβευτο (avrávefto) | αβράβευτοι (avráveftoi) | αβράβευτες (avráveftes) | αβράβευτα (avrávefta) |