αβόλευτος • (avóleftos) m (feminine αβόλευτη, neuter αβόλευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αβόλευτος (avóleftos) | αβόλευτη (avólefti) | αβόλευτο (avólefto) | αβόλευτοι (avóleftoi) | αβόλευτες (avóleftes) | αβόλευτα (avólefta) | |
genitive | αβόλευτου (avóleftou) | αβόλευτης (avóleftis) | αβόλευτου (avóleftou) | αβόλευτων (avólefton) | αβόλευτων (avólefton) | αβόλευτων (avólefton) | |
accusative | αβόλευτο (avólefto) | αβόλευτη (avólefti) | αβόλευτο (avólefto) | αβόλευτους (avóleftous) | αβόλευτες (avóleftes) | αβόλευτα (avólefta) | |
vocative | αβόλευτε (avólefte) | αβόλευτη (avólefti) | αβόλευτο (avólefto) | αβόλευτοι (avóleftoi) | αβόλευτες (avóleftes) | αβόλευτα (avólefta) |