αγοήτευτος • (agoḯteftos) m (feminine αγοήτευτη, neuter αγοήτευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αγοήτευτος (agoḯteftos) | αγοήτευτη (agoḯtefti) | αγοήτευτο (agoḯtefto) | αγοήτευτοι (agoḯteftoi) | αγοήτευτες (agoḯteftes) | αγοήτευτα (agoḯtefta) | |
genitive | αγοήτευτου (agoḯteftou) | αγοήτευτης (agoḯteftis) | αγοήτευτου (agoḯteftou) | αγοήτευτων (agoḯtefton) | αγοήτευτων (agoḯtefton) | αγοήτευτων (agoḯtefton) | |
accusative | αγοήτευτο (agoḯtefto) | αγοήτευτη (agoḯtefti) | αγοήτευτο (agoḯtefto) | αγοήτευτους (agoḯteftous) | αγοήτευτες (agoḯteftes) | αγοήτευτα (agoḯtefta) | |
vocative | αγοήτευτε (agoḯtefte) | αγοήτευτη (agoḯtefti) | αγοήτευτο (agoḯtefto) | αγοήτευτοι (agoḯteftoi) | αγοήτευτες (agoḯteftes) | αγοήτευτα (agoḯtefta) |