αδίκαστος • (adíkastos) m (feminine αδίκαστη, neuter αδίκαστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αδίκαστος (adíkastos) | αδίκαστη (adíkasti) | αδίκαστο (adíkasto) | αδίκαστοι (adíkastoi) | αδίκαστες (adíkastes) | αδίκαστα (adíkasta) | |
genitive | αδίκαστου (adíkastou) | αδίκαστης (adíkastis) | αδίκαστου (adíkastou) | αδίκαστων (adíkaston) | αδίκαστων (adíkaston) | αδίκαστων (adíkaston) | |
accusative | αδίκαστο (adíkasto) | αδίκαστη (adíkasti) | αδίκαστο (adíkasto) | αδίκαστους (adíkastous) | αδίκαστες (adíkastes) | αδίκαστα (adíkasta) | |
vocative | αδίκαστε (adíkaste) | αδίκαστη (adíkasti) | αδίκαστο (adíkasto) | αδίκαστοι (adíkastoi) | αδίκαστες (adíkastes) | αδίκαστα (adíkasta) |