αδιαγούμητος • (adiagoúmitos) m (feminine αδιαγούμητη, neuter αδιαγούμητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αδιαγούμητος (adiagoúmitos) | αδιαγούμητη (adiagoúmiti) | αδιαγούμητο (adiagoúmito) | αδιαγούμητοι (adiagoúmitoi) | αδιαγούμητες (adiagoúmites) | αδιαγούμητα (adiagoúmita) | |
genitive | αδιαγούμητου (adiagoúmitou) | αδιαγούμητης (adiagoúmitis) | αδιαγούμητου (adiagoúmitou) | αδιαγούμητων (adiagoúmiton) | αδιαγούμητων (adiagoúmiton) | αδιαγούμητων (adiagoúmiton) | |
accusative | αδιαγούμητο (adiagoúmito) | αδιαγούμητη (adiagoúmiti) | αδιαγούμητο (adiagoúmito) | αδιαγούμητους (adiagoúmitous) | αδιαγούμητες (adiagoúmites) | αδιαγούμητα (adiagoúmita) | |
vocative | αδιαγούμητε (adiagoúmite) | αδιαγούμητη (adiagoúmiti) | αδιαγούμητο (adiagoúmito) | αδιαγούμητοι (adiagoúmitoi) | αδιαγούμητες (adiagoúmites) | αδιαγούμητα (adiagoúmita) |