αδιακώλυτος • (adiakólytos) m (feminine αδιακώλυτη, neuter αδιακώλυτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αδιακώλυτος (adiakólytos) | αδιακώλυτη (adiakólyti) | αδιακώλυτο (adiakólyto) | αδιακώλυτοι (adiakólytoi) | αδιακώλυτες (adiakólytes) | αδιακώλυτα (adiakólyta) | |
genitive | αδιακώλυτου (adiakólytou) | αδιακώλυτης (adiakólytis) | αδιακώλυτου (adiakólytou) | αδιακώλυτων (adiakólyton) | αδιακώλυτων (adiakólyton) | αδιακώλυτων (adiakólyton) | |
accusative | αδιακώλυτο (adiakólyto) | αδιακώλυτη (adiakólyti) | αδιακώλυτο (adiakólyto) | αδιακώλυτους (adiakólytous) | αδιακώλυτες (adiakólytes) | αδιακώλυτα (adiakólyta) | |
vocative | αδιακώλυτε (adiakólyte) | αδιακώλυτη (adiakólyti) | αδιακώλυτο (adiakólyto) | αδιακώλυτοι (adiakólytoi) | αδιακώλυτες (adiakólytes) | αδιακώλυτα (adiakólyta) |