Perfect passive participle of αδυνατίζω (adynatízo), a verb with no passive forms.
αδυνατισμένος • (adynatisménos) m (feminine αδυνατισμένη, neuter αδυνατισμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδυνατισμένος (adynatisménos) | αδυνατισμένη (adynatisméni) | αδυνατισμένο (adynatisméno) | αδυνατισμένοι (adynatisménoi) | αδυνατισμένες (adynatisménes) | αδυνατισμένα (adynatisména) | |
| genitive | αδυνατισμένου (adynatisménou) | αδυνατισμένης (adynatisménis) | αδυνατισμένου (adynatisménou) | αδυνατισμένων (adynatisménon) | αδυνατισμένων (adynatisménon) | αδυνατισμένων (adynatisménon) | |
| accusative | αδυνατισμένο (adynatisméno) | αδυνατισμένη (adynatisméni) | αδυνατισμένο (adynatisméno) | αδυνατισμένους (adynatisménous) | αδυνατισμένες (adynatisménes) | αδυνατισμένα (adynatisména) | |
| vocative | αδυνατισμένε (adynatisméne) | αδυνατισμένη (adynatisméni) | αδυνατισμένο (adynatisméno) | αδυνατισμένοι (adynatisménoi) | αδυνατισμένες (adynatisménes) | αδυνατισμένα (adynatisména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδυνατισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδυνατισμένος, etc.)