αιτιολογικός • (aitiologikós) m (feminine αιτιολογική, neuter αιτιολογικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αιτιολογικός (aitiologikós) | αιτιολογική (aitiologikí) | αιτιολογικό (aitiologikó) | αιτιολογικοί (aitiologikoí) | αιτιολογικές (aitiologikés) | αιτιολογικά (aitiologiká) | |
| genitive | αιτιολογικού (aitiologikoú) | αιτιολογικής (aitiologikís) | αιτιολογικού (aitiologikoú) | αιτιολογικών (aitiologikón) | αιτιολογικών (aitiologikón) | αιτιολογικών (aitiologikón) | |
| accusative | αιτιολογικό (aitiologikó) | αιτιολογική (aitiologikí) | αιτιολογικό (aitiologikó) | αιτιολογικούς (aitiologikoús) | αιτιολογικές (aitiologikés) | αιτιολογικά (aitiologiká) | |
| vocative | αιτιολογικέ (aitiologiké) | αιτιολογική (aitiologikí) | αιτιολογικό (aitiologikó) | αιτιολογικοί (aitiologikoí) | αιτιολογικές (aitiologikés) | αιτιολογικά (aitiologiká) | |