From Ancient Greek ἀκούω, from Proto-Hellenic *akouhō, from Proto-Indo-European *h₂ḱh₂owsyéti.
ακούω • (akoúo) (past άκουσα, passive ακούγομαι, p‑past ακούστηκα, ppp ακουσμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ακούω | ακούσω | ακούγομαι, {ακούομαι}1 | ακουστώ, {ακουσθώ}2 |
| 2 sg | ακούς, {ακούεις}1 | ακούσεις | ακούγεσαι, {ακούεσαι} | ακουστείς, {‑σθείς} |
| 3 sg | ακούει | ακούσει | ακούγεται, {ακούεται} | ακουστεί, {‑σθεί} |
| 1 pl | ακούμε, {ακούομε} | ακούσουμε, [‑ομε] | ακουγόμαστε, {ακουόμαστε}, {ακουόμεθα} | ακουστούμε, {‑σθούμε} |
| 2 pl | ακούτε, {ακούετε} | ακούσετε | ακούγεστε, ακουγόσαστε, {ακούεστε}, {ακούεσθε} | ακουστείτε, {‑σθείτε} |
| 3 pl | ακούν(ε), {ακούουν} | ακούσουν(ε) | ακούγονται, {ακούονται} | ακουστούν(ε), {‑σθούν} |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | άκουγα, {άκουα}1 | άκουσα | ακουγόμουν(α), {ακουόμουν}1 | ακούστηκα, {ακούσθηκα}2 |
| 2 sg | άκουγες, {άκουες} | άκουσες | ακουγόσουν(α), {ακουόσουν} | ακούστηκες, {‑σθηκες} |
| 3 sg | άκουγε, {άκουε} | άκουσε | ακουγόταν(ε), {ακουόταν} | ακούστηκε, {‑σθηκε} |
| 1 pl | ακούγαμε, {ακούαμε} | ακούσαμε | ακουγόμασταν, (‑όμαστε), {ακουόμασταν} | ακουστήκαμε, {‑σθήκαμε} |
| 2 pl | ακούγατε, {ακούατε} | ακούσατε | ακουγόσασταν, (‑όσαστε), {ακουόσασταν} | ακουστήκατε, {‑σθήκατε} |
| 3 pl | άκουγαν, ακούγαν(ε), {άκουαν} | άκουσαν, ακούσαν(ε) | ακούγονταν, (ακουγόντουσαν), {ακούονταν} | ακούστηκαν, ακουστήκαν(ε), {‑σθηκαν} |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ακούω ➤ | θα ακούσω ➤ | θα ακούγομαι / {ακούομαι} ➤ | θα ακουστώ / {‑σθώ} ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ακούς / {ακούεις}, … | θα ακούσεις, … | θα ακούγεσαι / {ακούεσαι}, … | θα ακουστείς / {‑σθείς}, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ακούσει | έχω, έχεις, … ακουστεί, {‑σθεί} | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ακούσει | είχα, είχες, … ακουστεί, {‑σθεί} | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ακούσει | θα έχω, έχεις, … ακουστεί, {‑σθεί} | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | άκουγε, άκου, {άκουε}1 | άκουσε, άκου, {άκουσον}3 | — | |
| 2 pl | ακούτε, {ακούετε}1 | ακούστε, {ακούσατε}3 | ακούγεστε, {ακούεσθε}1 | ακουστείτε, {‑σθείτε}2 |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ακούγοντας, {ακούοντας}1 ➤ | {ακουόμενος, ‑ομένη, ‑όμενο} ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ακούσει ➤ | ακουσμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ακούσει | ακουστεί, {‑σθεί}2 | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Rare forms like {ακούεις} after the ancient ἀκούω are found in literature and dialectal speech. 2. Passive forms with {-σθ-} {ακούσθηκα} are learned alternatives of the common forms with ‑στ- ακούστηκα 3. Imperative archaic forms in set phrases: άκουσον, άκουσον! & ακούσατε! irregular • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||