Learned borrowing from Byzantine Greek ἀκριτικός (akritikós) from ἀκρίτ(ης) (akrít(ēs), “frontier soldier”) -from ἄκρα f (ákra, “edge”)- + -ικός (-ikós). Not to be confused with άκριτος (ákritos, “thoughtless”) and its root from κρίνω (kríno, “I judge”).
ακριτικός • (akritikós) m (feminine ακριτική, neuter ακριτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακριτικός (akritikós) | ακριτική (akritikí) | ακριτικό (akritikó) | ακριτικοί (akritikoí) | ακριτικές (akritikés) | ακριτικά (akritiká) | |
| genitive | ακριτικού (akritikoú) | ακριτικής (akritikís) | ακριτικού (akritikoú) | ακριτικών (akritikón) | ακριτικών (akritikón) | ακριτικών (akritikón) | |
| accusative | ακριτικό (akritikó) | ακριτική (akritikí) | ακριτικό (akritikó) | ακριτικούς (akritikoús) | ακριτικές (akritikés) | ακριτικά (akritiká) | |
| vocative | ακριτικέ (akritiké) | ακριτική (akritikí) | ακριτικό (akritikó) | ακριτικοί (akritikoí) | ακριτικές (akritikés) | ακριτικά (akritiká) | |