αλάθητος • (aláthitos) m (feminine αλάθητη, neuter αλάθητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αλάθητος (aláthitos) | αλάθητη (aláthiti) | αλάθητο (aláthito) | αλάθητοι (aláthitoi) | αλάθητες (aláthites) | αλάθητα (aláthita) | |
genitive | αλάθητου (aláthitou) | αλάθητης (aláthitis) | αλάθητου (aláthitou) | αλάθητων (aláthiton) | αλάθητων (aláthiton) | αλάθητων (aláthiton) | |
accusative | αλάθητο (aláthito) | αλάθητη (aláthiti) | αλάθητο (aláthito) | αλάθητους (aláthitous) | αλάθητες (aláthites) | αλάθητα (aláthita) | |
vocative | αλάθητε (aláthite) | αλάθητη (aláthiti) | αλάθητο (aláthito) | αλάθητοι (aláthitoi) | αλάθητες (aláthites) | αλάθητα (aláthita) |