From Ancient Greek ἀλίμενος (alímenos). See λιμήν (limḗn).
αλίμενος • (alímenos) m (feminine αλίμενη, neuter αλίμενο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αλίμενος (alímenos) | αλίμενη (alímeni) | αλίμενο (alímeno) | αλίμενοι (alímenoi) | αλίμενες (alímenes) | αλίμενα (alímena) | |
genitive | αλίμενου (alímenou) | αλίμενης (alímenis) | αλίμενου (alímenou) | αλίμενων (alímenon) | αλίμενων (alímenon) | αλίμενων (alímenon) | |
accusative | αλίμενο (alímeno) | αλίμενη (alímeni) | αλίμενο (alímeno) | αλίμενους (alímenous) | αλίμενες (alímenes) | αλίμενα (alímena) | |
vocative | αλίμενε (alímene) | αλίμενη (alímeni) | αλίμενο (alímeno) | αλίμενοι (alímenoi) | αλίμενες (alímenes) | αλίμενα (alímena) |