αμαρτύρητος • (amartýritos) m (feminine αμαρτύρητη, neuter αμαρτύρητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αμαρτύρητος (amartýritos) | αμαρτύρητη (amartýriti) | αμαρτύρητο (amartýrito) | αμαρτύρητοι (amartýritoi) | αμαρτύρητες (amartýrites) | αμαρτύρητα (amartýrita) | |
genitive | αμαρτύρητου (amartýritou) | αμαρτύρητης (amartýritis) | αμαρτύρητου (amartýritou) | αμαρτύρητων (amartýriton) | αμαρτύρητων (amartýriton) | αμαρτύρητων (amartýriton) | |
accusative | αμαρτύρητο (amartýrito) | αμαρτύρητη (amartýriti) | αμαρτύρητο (amartýrito) | αμαρτύρητους (amartýritous) | αμαρτύρητες (amartýrites) | αμαρτύρητα (amartýrita) | |
vocative | αμαρτύρητε (amartýrite) | αμαρτύρητη (amartýriti) | αμαρτύρητο (amartýrito) | αμαρτύρητοι (amartýritoi) | αμαρτύρητες (amartýrites) | αμαρτύρητα (amartýrita) |