From Ancient Greek ἀμελής (amelḗs, “careless, negligent”).
αμελής • (amelís) m (feminine αμελής, neuter αμελές)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αμελής (amelís) | αμελής (amelís) | αμελές (amelés) | αμελείς (ameleís) | αμελείς (ameleís) | αμελή (amelí) | |
genitive | αμελούς (ameloús) αμελή (amelí) |
αμελούς (ameloús) | αμελούς (ameloús) | αμελών (amelón) | αμελών (amelón) | αμελών (amelón) | |
accusative | αμελή (amelí) | αμελή (amelí) | αμελές (amelés) | αμελείς (ameleís) | αμελείς (ameleís) | αμελή (amelí) | |
vocative | αμελή (amelí) αμελής (amelís) |
αμελής (amelís) | αμελές (amelés) | αμελείς (ameleís) | αμελείς (ameleís) | αμελή (amelí) |